Viktor Hara, veliki čileanski kantautor, pozorišni reditelj, folklorista, humanista i ljevičarski politički aktivista ubijen je prije pedeset godina, 16. septembra, u Čileu, na zloglasnom gradskom stadionu koji danas nosi njegovo ime. Hara je pao kao žrtva Pinočeovog vojnog puča. Tukli su ga, mučili, slomili mu šake, na kraju ga ubili. Njegove slomljene ruke postale su simbol protivljenja zlu.
„Harine skršene šake – a slomili su ih Pinočeovi najamnici, prepoznavši među zarobljenicima čuveno lice iz naroda, pre no što su ga krvnički istukli, ubili i izbacili izmrcvareno telo na ulicu kao na smetlište – postale su zavetni znak prepoznavanja i razumevanja među ljudima, kao uspomena na čoveka koji je pevao nežno, blago i toplo, koji je voleo bez ostatka, koji je delatno sanjao i stvarao uvek bolji, običnom čoveku primereniji svet…”, napisao je Miloš Zubac, novosadski književnik i kantautor.
Upravo je Zubac inicirao snimanje muzičkog albuma posvećenog Harinom životu, njegovom stvaralaštvu i njegovoj smrti. Okupiviši grupu umjetnika s cijelog nekada zajedničkog jugoslovenskog prostora, družinu koja se zove Novi Odmetnici, podstakao je stvaranje izdanja koje se uoči 16. septembra pojavilo u onlajn formatu, dok će štampana verzija albuma biti gotova do kraja godine. Sve stihove napisao je Mehmed Begić.
Na albumu Iznad tame (pjesme za Viktora Haru) sarađivali su renomirani kantautori i kantautorke, kao i muzičari iz Srbije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Crne Gore i Slovenije. Album je producirao Nemanja Nešić, a izdavač je Kulturni centar Vojvodine „Miloš Crnjanski”.
