POEZIJA

moje je oko razraslo sunce.
moje je oko prostrti ležaj (svakom mom malom snu).
moje je oko razmak između dva prsta,
razdaljina od dodira do njegovog nestanka.
moje je oko gnijezdo bez dna,
šipak bez tanane kore,
rijeka bez obala bogata ribama od čijih se krljušti cakle šarenice i cvatu irisi.
moje je oko med maslačka,
bijela brezova grana,
val koji od zraka stvara more.
moje je oko sjecište plavetnila što me obuzima od glave do pete,
iza sebe ostavlja udove, prste i vlasi,
kreće korakom do neba i ondje sadi carstvo bez primisli kraja.
pred vratima ostaju tek šumarice,
čuvajući proljeće dok ga jorgovani ne raspu
(u zvijezde).